Dag lieve regenlandbewoners!

Weldra vervoeg ik jullie terug! Oja, en ik zal het missen hoor want hier schijnt de zon. De wattenwolkjes vliegen soms wel voorbij maar het blijft hier gezond weer.

Zonet terug van de Carrefour (niet dat ik ergens reclame wil voor maken...) maar daar een ongelooflijk iets meegemaakt.

Geloof het of niet, toch veel leesplezier ;-)

Kocht ik net drie artikelen en sta ik te wachten aan de kassa. Voor mij staat een lieve dame, ik vermoed een Turkse mama met en klein kindje.

Ze heeft al even weinig artikelen in haar mandje als ik maar toch laat ze me voor. Ik haal m'n vriendelijkste Frans boven om haar te bedanken en neem het plaatsje voor haar in.

Had ik moeten weten dat er wel wat achter zou zitten ;-)

Kom ik net aan de kassa, vraagt ze mij zo met onschuldige stem:
'Excuse-moi, je peux vous demander deux questions?'

'Bien sûr madame'

'Vous avez quelqu'un dans la vie?'

Was ik even volledig uit mijn lood geslagen...

'C'est parce-que mon grand fils ne trouve pas une fille et tu as l'air très sympa'.

Wow, ik stond haar wellicht met grote ogen aan te staren :-)

Dan maar snel gezegd dat ik enkele weken geleden iemand leerde kennen, dat ik van België ben en dat ik volgende week terugkeer.

'Oh, alors, dommage, je vous souhaite une bonne vie!'

'Merci Madame! J'espère que votre fils trouve une fille!'

Hup, afgerekend en doorgegaan.

Ik zit er nog steeds aan te denken. Tot wat mensen in staat zijn, best wel grappig...

Zo, even dit meedelen. Die Franse mentaliteit toch :p

Gegroet en tot binnenkort!

Charlotte

xxx